Ewangelia (Łk 14, 25-33)
Kto nie wyrzeka się wszystkiego, nie może być uczniem Jezusa
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Wielkie tłumy szły z Jezusem. On odwrócił się i rzekł do nich: «Jeśli ktoś przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem. Kto nie dźwiga swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem.
Bo któż z was, chcąc zbudować wieżę, nie usiądzie wpierw i nie oblicza wydatków, czy ma na wykończenie? Inaczej, gdyby położył fundament, a nie zdołałby wykończyć, wszyscy, patrząc na to, zaczęliby drwić z niego: „Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał wykończyć”.
Albo jaki król, mając wyruszyć, aby stoczyć bitwę z drugim królem, nie usiądzie wpierw i nie rozważy, czy w dziesięć tysięcy ludzi może stawić czoło temu, który z dwudziestu tysiącami nadciąga przeciw niemu? Jeśli nie, wyprawia poselstwo, gdy tamten jest jeszcze daleko, i prosi o warunki pokoju.
Tak więc nikt z was, jeśli nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem».
KOMENTARZ
Najpiękniejszym darem Boga, który od Niego otrzymujemy, jest życie Jego Syna, którym zostajemy napełnieni przez Ducha Świętego. To Duch przywraca nam wolność i sprawia, że możemy kształtować swoje życie jako istoty wolne, kochające i odpowiedzialne. Jednocześnie nasz Pan pragnie, abyśmy korzystali z daru wolności dla szukania Jego woli i odkrywali plan, który On dla nas przygotował. Warunkiem podejmowania dobrych decyzji jest wolność od przywiązania do spraw, których nie potrafimy się wyrzec, oraz otwieranie się na Ducha Świętego, który daje nam mądrość, i oświeca naszą drogę. Dlatego warto zwracać się do Niego z prośbą o łaskę i oczyszczenie serca.
WSKAZÓWKI DO REFLEKSJI
– Czy czuje się wewnętrznie wolnym w podejmowaniu decyzji? Czy czuje, że Bóg szanuje moją wolność? Czy staram się szukać Jego woli?
– Czy regularnie robię rachunek sumienia i przyglądam się temu, co czuję i przeżywam? Czy zapraszam Boga do tego doświadczenia? Czy potrafię Mu za to podziękować lub opowiedzieć Mu o tym, co mnie martwi?
– Jak przeżywam spowiedź? Czy do sakramentu pokuty podchodzę jako miejsce pojednania z Bogiem i ludźmi? Czy pozwalam, żeby Duch Święty przez ten sakrament kształtować moje decyzję i życie codzienne?
MODLITWA PO MEDYTACJI (Ps 90)
Naucz nas liczyć dni nasze, *
byśmy zdobyli mądrość serca.
Powróć, Panie, jak długo będziesz zwlekał? *
Bądź litościwy dla sług Twoich!
Nasyć nas o świcie swoją łaską, *
abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć.
Dobroć Pana, Boga naszego, niech będzie nad nami †
i wspieraj pracę rąk naszych, *
dzieło rąk naszych wspieraj!
Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu…
Opr. s. Tereza Huspeková CHR
Źródło