Ewangelia (Łk 1, 26-38)
Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.
Wszedłszy do Niej, anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie.
Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca».
Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?»
Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego».
Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego».
Wtedy odszedł od Niej anioł.
«ANIOŁ WSZEDŁ DO NIEJ I RZEKŁ: ‘BĄDŹ POZDROWIONA, PEŁNA ŁASKI, PAN Z TOBĄ’»
Dzisiaj, Ewangelia gra akord na trzech nutach. To trzy niezbyt dobrze nastrojone nuty w naszym społeczeństwie: nuta działania, nuta przyjaźni i nuta naszej jedności z życiem. W obecnych czasach robimy wiele rzeczy, ale czy mamy projekt? W obecnym świecie z łatwością serfujemy w sferze komunikacji, ale czy w sercu nie jesteśmy samotni? Dzisiaj w dobie informacji czy potrafimy w niej wyrazić naszą osobowość?
Projekt. Maryja, to kobieta «poślubiona mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida» (Łk 1,28). Maryja ma projekt. To projekt całkowicie na ludzką miarę. Mimo to jednak w jej życie wkracza Bóg, aby przedstawić jej inny Projekt… o wymiarze boskim. Także dzisiaj Bóg pragnie wejść w nasze życie i nadać boski wymiar naszym ludzkim zadaniom.
Obecność. «Nie bój się, Maryjo» (Łk 1,30). Nie budujmy byle jak! Aby nie było tak, że nasze uporczywe działania ukrywają pustkę. Małżeństwo, nasze służenie, wykonywanie zawodu nie mają być ucieczką w przód. «Pełna łaski, Pan z Tobą» (Łk 1,28). Obecność, która towarzyszy i nadaje sens. Ufność Bogu, która w konsekwencji prowadzi do zaufania innym. Przyjaźń z Bogiem, która odnawia przyjaźń z ludźmi.
Formowanie. W obecnych czasach, kiedy tak często otrzymujemy wiele sprzecznych bodźców, powinniśmy nadawać jednolitą formę naszemu życiu. Maryja, jak mówi Ludwik Maria Grignion, «jest doskonałą formą dla Boga». Według Grigniona istnieją dwa sposoby rzeźbienia, pierwszy bardziej żmudny, polegający na pukaniu dłutem. Drugi przy pomocy formy. Ten drugi jest prostszy. Lecz sukces obu zależy od tego, czy materiał jest formowalny i czy forma odda kształt w sposób doskonały. Maryja jest taką doskonałą formą. Czy zwracamy się do Niej w naszym formowaniu?
MYŚLI NA DZISIEJSZĄ EWANGELIĘ
- «Tak więc Bóg jest Ojcem stworzenia, które uczynił, a Maryja Matką stworzenia odtworzonego. Bóg jest Ojcem ustanowienia wszystkiego, a Maryja Matką przywrócenia wszystkiemu pierwotnego ładu. Bóg zrodził Tego, przez którego wszystko się stało, Maryja zaś wydała na świat Tego, przez którego wszystko zostało zbawione.» (Święty Anzelm)
- «Zwiastowanie Anioła jest wplecione w Stary Testament. Maryja jest odroślą, która pośród ciemnej zimowej nocy kwitnie z pnia Dawida: z Niej bierze początek drzewo zbawienia. Bóg nie został pokonany, jakby się wydawało na początku historii: Bóg wybawił i zbawia swój lud» (Benedykt XVI)
- «Maryja została “ubogacona od pierwszej chwili poczęcia blaskami szczególnej zaiste świętości”; świętość ta pochodzi w całości od Chrystusa; jest Ona “odkupiona w sposób wznioślejszy ze względu na zasługi swego Syna”. (…)» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 492)
Rev. D. David COMPTE i Verdaguer (Manlleu, Barcelona, Hiszpania)
