Należy zwrócić szczególną uwagę na fakt, że wyjątkowym darem tego roku jest udzielona przez Penitencjarię Apostolską możliwość uzyskania dwóch odpustów zupełnych jednego dnia: „Pomimo zasady, że dziennie można zyskać tylko jeden odpust zupełny, wierni otrzymają akt miłosierdzia na rzecz dusz czyśćcowych, jeśli prawowicie przystąpią po raz drugi tego samego dnia do sakramentu Komunii, będą mogli uzyskać dwukrotnie odpust zupełny tego samego dnia, obowiązujący jedynie za zmarłych.” (Dekret o uzyskaniu odpustu podczas Zwyczajnego Jubileuszu Roku 2025).
W Kodeksie Prawa kanonicznego (kan. 992) odnajdujemy następującą definicję odpustu: „Odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, odpuszczone już co do winy. Otrzymuje je wierny, odpowiednio przygotowany i po wypełnieniu określonych warunków, przez działanie Kościoła, który jako sługa odkupienia autorytatywnie rozporządza i dysponuje skarbcem zadośćuczynień Chrystusa i świętych”.
Aby dobrze zrozumieć, czym jest odpust, trzeba dobrze zrozumieć naturę grzechu. Ma on zawsze podwójny skutek nazywany karą wieczną i karą doczesną. Kara wieczna wynika z tego, iż grzech ciężki pozbawiając nas zjednoczenia z Bogiem pozbawia nas szczęścia wiecznego. Świadome i dobrowolne odrzucenie Bożej miłości ma swoje dramatyczne w skutkach konsekwencje. Człowiek sam decyduje się na życie bez Boga. Kara wieczna jako skutek grzechu darowana jest wraz z przebaczeniem otrzymanym od Boga w sakramencie pokuty i pojednania. Droga sakramentalna jest drogą nawrócenia, drogą powrotu do miłującego Ojca, który w swym miłosierdziu wciąż na nowo zaprasza nas do wspólnoty ze sobą. Niebo otwiera się dla obdarowanych przebaczeniem grzechów i łaską uświęcającą.
Grzech jest jednak czynem bardziej nieuporządkowanym, niż można byłoby się spodziewać. Zawsze pociąga za sobą destrukcyjne konsekwencje. Powoduje nieuporządkowane przywiązanie do stworzeń, a także rany, które zadajemy sobie i innym ludziom. Wprowadza nieład w porządku świata – jest przyczyną cierpienia, nienawiści, cudzej krzywdy, a także wielu innych skutków na rozmaitych płaszczyznach. Jest poważnym naruszeniem porządku sprawiedliwości i miłości. Oczyszczenie z tych następstw grzechów nazywa się karą doczesną i dokonuje się przez stan czyśćca, ale także przez cierpienie na ziemi.
Czym jest odpust ?
Odpust jest darowaniem kary doczesnej za grzechy, odpuszczone już co do winy na spowiedzi świętej. Może być zupełny (darowanie kary doczesnej w całości) lub cząstkowy (darowanie pewnej części kary doczesnej). Darowanie tej kary otrzymuje się za pośrednictwem Kościoła, który mocą władzy związywania i rozwiązywania udzielonej przez Chrystusa pragnie pomóc każdemu chrześcijaninowi oczyścić się z kar doczesnych, stanowiących konsekwencje jego grzechów.
Trzeba też wspomnieć o tym, że chrześcijanin, który stara się oczyścić z grzechów i pragnie uzdrowienia z ich skutków nie pozostaje osamotniony w swoich duchowych dążeniach. Wszyscy członkowie Kościoła – zbawieni, cierpiący w czyśćcu i żyjący na ziemi, są złączeni przedziwną więzią w Chrystusie. Istnieje między nimi trwały węzeł miłości i bogata wymiana darów – świętość jednego człowieka przynosi duchową korzyść drugiemu. Źródłem odpustów są zasługi Chrystusa, Maryi Dziewicy i wszystkich świętych, zebrane w skarbcu Kościoła.
Miejsce uzyskania odpustu w Roku Jubileuszowym ?
– kościoły stacyjne ustanowione w diecezjach przez Biskupa Ordynariusza i pobożne uczestnictwo w tym miejscu: we Mszy Świętej, we Mszy przy udzieleniu sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego lub w Sakramencie Namaszczenia Chorych, nabożeństwie Słowa Bożego, Liturgii Godzin (godzina czytań, jutrznia, nieszpory), Drodze Krzyżowej, różańcu, recytacji hymnu Akatystu, nabożeństwie pokutnym, zakończonym indywidualną spowiedzią penitentów;
– Rzym: do co najmniej jednej z czterech Papieskich Bazylik Większych: św. Piotra na Watykanie, Najświętszego Zbawiciela na Lateranie, Matki Bożej Większej, św. Pawła za Murami;
– Ziemia Święta: do co najmniej jednej z trzech bazylik: Grobu Świętego w Jerozolimie, Narodzenia Pańskiego w Betlejem, Zwiastowania Pańskiego w Nazarecie.
Warunki uzyskania odpustu:
– stan łaski uświęcającej (w razie konieczności odbycie spowiedzi);
– przyjęcie Pana Jezusa w Komunii świętej;
– wolność od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet powszedniego
– dowolna modlitwa w intencjach Ojca Świętego
Za kogo można ofiarować odpust ?
Odpust zupełny można ofiarować za siebie lub za zmarłych
W jaki sposób można uzyskać odpust zupełny ?
Odpust zupełny można uzyskać za pobożne odbycie pielgrzymki do kościoła jubileuszowego oraz za pobożny udział w jednym z następujących obrzędów i okoliczności: Msza święta, Droga Krzyżowa, Różaniec, Liturgia Godzin, rekolekcje, spotkania formacyjne według zamysłu Ojca świętego.
Każdego dnia można również uzyskać odpust zupełny za indywidualne lub w grupie, pobożne nawiedzenie kościoła jubileuszowego oraz poświęcenie odpowiedniego czasu na adorację Najświętszego Sakramentu i rozmyślanie z modlitwami na zakończenie: Wierzę w Boga, Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo. Nadto za przyjęcie po raz drugi danego dnia Komunii świętej podczas udziału w całej Mszy świętej, można uzyskać odpust zupełny jedynie za zmarłych w czyśćcu (odpust ten można uzyskać również wówczas, gdy uzyskało się już w danym dniu jeden odpust zupełny).
