Ewangelia (Łk 24, 35-48)
Musiały się wypełnić zapowiedzi Pisma
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba.
A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!»
Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi.
Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?» Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i spożył przy nich.
Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma.
I rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego».
DAJ NAM ROZUMIEĆ PISMA!
„Panie Jezu, daj nam zrozumieć Pisma, niech pała nasze serce, gdy do nas mówisz!”. To zdanie wyśpiewane przed odczytaniem ewangelii idealnie objawia nam sens przeżywanego dzisiaj 8 Narodowego Czytania Pisma Świętego. Dlaczego jako ochrzczony ponad 1000 lat temu naród winniśmy jako wspólnota duchowa nieustannie poznawać treść natchnionych ksiąg Starego i N owego Testamentu? Co w ogóle nam daje to „narodowe czytanie”?
1. Bolesne wydarzenia życia wymagają światła bijącego ze słów Pisma świętego
Ewangelia dzisiaj proklamowana w Kościele na całym świecie przywołuje wyjątkowo trudne doświadczenia wspólnoty Kościoła apostolskiego jak i pojedynczych uczniów. Najpierw przypomina historię dwóch uczniów, którzy w istocie uciekali z Jerozolimy do Emaus z lęku przed niechybnymi prześladowaniami ze strony wrogów ukrzyżowanego Pana Jezusa. Do tego byli rozgoryczeni z powodu ukrzyżowania Mistrza, za którym niedawno odważnie poszli. Oddalali się od apostołów, bo byli zawiedzeni Jego bezsilnością na drodze krzyżowej, pasywną postawą Jego przyjaciół, a nade wszystko Jego haniebną śmiercią i pośpiesznym pogrzebem. Co więcej, sami apostołowie zebrani w wieczerniku, gdy Jezus żyjący stanął pośród nich byli zatrwożeni i wylękli, bo zdawało im się, że widzą ducha. I to do tego stopnia, że On sam pyta ich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach?” Do grona uczniów pogrążonych w ciemnościach własnych lęków, rozczarowań, zmieszania, a nawet wątpliwości wstępuje zmartwychwstały Jezus i podpowiada im, gdzie winni szukać światła: „«Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie”. A dla większej jasności odsyła ich do własnego nauczania: „«To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma”. Słowa Pisma świętego, słowa Ewangelii są pełne światła, które ma swe źródło i w Bogu i w zmartwychwstałym Chrystusie. Już psalmista wyznawał: „Twoje słowo jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieżce” (Ps 119,105). A Pan Jezus mówił o sobie: „Ja jestem światłością świata” (J 8,12). To dlatego słowo Boże Starego i N owego Testamentu niesie w sobie światło i rozprasza ciemności ludzkich lęków, wątpliwości, słabej wiary – tak pojedynczych wierzących jak i wspólnot Kościoła, wspólnoty ochrzczonego Narodu. A sam zmartwychwstały Pan poleca nam, abyśmy właśnie w nich szukali światła Prawdy, które zwycięża kłamstwa i daje siłę do zwyciężania ich w naszych umysłach i sumieniach. Natchnione przez Ducha Świętego słowa Pisma niosę też w sobie światło Bożej Obecności, która umacnia i prowadzi do pełni życia.
2. Słowa Ewangelii mocą Ducha gładzą grzechy i przemieniają grzesznika w sprawiedliwego
Po odczytaniu ewangelii kapłan wypowiada w ciszy modlitwę: „Niech słowa ewangelii zgładzą nasze grzechy!”. Mają one uzasadnienie w wypowiedzi zmartwychwstałego Chrystusa, który oznajmił apostołom, że „w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem”. Ewangelia niesie bowiem w sobie moc Ducha Świętego, który oświeca sumienia, daje łaskę skruchy, prowadzi grzesznika na drogę nawrócenia, a ostatecznie prowadzi do sakramentu pokuty i pojednania. To w tym sensie słowa Ewangelii gładzą nasze grzechy – gdy wierzący grzesznik je przyjmuje dokonują w nim radykalnej przemiany. Objawiają mu wolę Bożą, której winien być posłuszny. Prowadzą do miłosiernego Jezusa tak, jak przyciągały do Niego celników i grzeszników w czasie Jego ziemskiej działalności. Słowa Jezusowej Dobrej Nowiny, które do nich docierały, objawiały Go im jako Nauczyciela pełnego miłości, który ratuje z niewoli grzechów i wyzwala z jarzma winy. Święty Piotr zapewnia, że nawet zdrajcy i zabójcy Mesjasza, Dawcy życia, mogą pokutować i nawrócić się, uwierzyć w Niego, aby ich „grzechy zostały zgładzone”. A święty Jan mówi do każdego z nas: „Dzieci moje, piszę do was, żebyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył, mamy Rzecznika u Ojca – Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. On bowiem jest Ofiarą przebłagalną za nasze grzechy, i nie tylko za nasze, lecz również za grzechy całego świata”. W ten sposób Słowo Boże nie tylko daje nam siłę do nawracania się, ale wprowadza na drogę usprawiedliwienia – przemienienia! Objawia ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Chrystusa jako żywą Ofiarę ekspiacyjną, czyli usuwającą grzechy i przemieniającą grzesznika w sprawiedliwego. Bez Ewangelii, bez przywołanych tu pism Nowego Testamentu nawet byśmy nie wiedzieli o możliwości wyzwolenia z grzechów, o usprawiedliwieniu przed Bogiem. To Słowo Boże objawiając nam miłosiernego Chrystusa daje nam szansę nawrócenia, oczyszczenia z grzechów, uwolnienia od win, i ostatecznie przemienienia nas w umiłowane dzieci Boga, które mogą oczekiwać życia ze zmartwychwstały Panem i świętymi w Królestwie Bożym.
3. Światło Chrystusa zmartwychwstałego i moc Ducha Świętego – konieczne w życiu Kościoła-Komunii i ochrzczonego Narodu
Narodowe Czytanie Pisma Świętego służy temu, aby światło zmartwychwstałego Pana i moc Ducha Prawdy, Ducha Wspomożyciela były obecne w życiu Kościoła i Narodu, który jest dumny ze swojego Chrztu. W czasach, w których mierzymy się z przemocą, prześladowaniami oraz licznymi cierpieniami duszy i ciała, otwieramy się na światło Chrystusa, płynące z Ewangelii o zwycięstwie miłości nad siłą. W okresie wzmożonej aktywności „ojca kłamstwa” (por. J 8,42-44) i ludzi słabych, oszukanych przez niego, napełniamy nasze umysły i dusze świętą obecnością Ducha Prawdy i Męstwa. On wnika do naszych wnętrz pod postacią słów Ewangelii i innych pism przez Niego natchnionych. W tym roku w sposób szczególny chcemy karmić nasze dusze, sumienia i umysły słowami Dziejów Apostolskich. Niech one coraz bardziej upodobniają nas do pierwszych uczniów i apostołów Pana Jezusa, którzy tworzyli Kościół apostolski. Pomimo krwawych prześladowań ze strony Synagogi i ze strony Imperium Rzymskiego nie przestał być Wspólnotą Bożą – świętą Komunią! Amen.
ks. prof. Henryk Witczyk (Kielce)