Ewangelia (J 12, 20-33)
Ziarno, które wpadłszy w ziemię obumrze, przynosi plon obfity
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Wśród tych, którzy przybyli, aby oddać pokłon Bogu w czasie święta, byli też niektórzy Grecy. Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go, mówiąc: «Panie, chcemy ujrzeć Jezusa». Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Z kolei Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jezusowi.
A Jezus dał im taką odpowiedź: «Nadeszła godzina, aby został otoczony chwałą Syn Człowieczy. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie samo jedno, ale jeśli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. Kto zaś chciałby Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec.
Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Ależ właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, wsław imię Twoje!»
Wtem rozległ się głos z nieba: «Już wsławiłem i jeszcze wsławię». Stojący tłum to usłyszał i mówił: «Zagrzmiało!» Inni mówili: «Anioł przemówił do Niego». Na to rzekł Jezus: «Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was. Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie wyrzucony precz. A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie».
To mówił, oznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć.
ROZWAŻ!
Kilka razy słyszymy dzisiaj o zbliżającej się “godzinie”, o szczególnych dniach, które nas czekają. To już V Niedziela W. Postu – za tydzień Niedziela Palmowa – później Wielki Tydzień – Triduum Paschalne.
– „Oto nadchodzą dni – woła prorok Jeremiasz – kiedy zawrę z domem Izraela (…) nowe przymierze” (Jr 31,31).
– „Nadeszła godzina – mówi Jezus – aby został uwielbiony Syn Człowieczy” (J 12,23).
Nadchodzą dni – nadeszła godzina, gdy Jezus zostanie wywyższony na krzyżu, a wtedy obiecuje, że gdy [zostanie] wywyższony nad ziemię, przyciągnie wszystkich ku siebie (J 12,32).
Jezus wiszący na krzyżu przypomina Ojca z przypowieści, który gdy widzi z daleka powracającego syna: wychodzi mu naprzeciw, przygarnia go do siebie, przebacza, obdarowuje na nowo godnością i zaprasza na ucztę: Przyciągnę wszystkich do siebie! (12,32).
Nadchodzą dni i godziny szczególnej łaski od Boga, kiedy On przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna obdaruje nas miłością: Albowiem Bóg tak umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne (J 3,14). Oto Nowe Przymierze! Przymierze nabyte za wielką cenę (krew Syna Człowieczego). Przymierze, które daje nam życie wieczne, niebo.
Kto uwierzy w Boga, który ogołocił samego siebie, stał się posłuszny aż do śmierci; Boga, który dał nam wszystko, ten zostanie przygarnięty przez Niego i zaproszony na uczę w Niebie. Wspaniała perspektywa – piękny cel!
Przepraszam, ale my stąpamy po ziemi, daleko nam do nieba, tak bardzo pociąga nas daleka kraina (do której wybrał się syn marnotrawny), łatwe pieniądze, wygodne i przyjemne i łatwe życie…
Musisz uczyć się wybierać, bo jeśli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeśli obumrze przynosi plon obfity (12,23n). Jeśli nie potrafisz oderwać się od ziemi, spojrzeć wzwyż; jeśli nie chcesz odrzucić grzechu i żyć tylko dla siebie, to „zostaniesz tylko sam” bez celu, bez Boga.
Wielki Post uczy nas tego obumierania dla swoich słabości, grzechu; uczy wyrzeczenia, postu, umartwienia, by kiedyś móc przynieś plon. Każdy rolnik wie, że na wiosnę, z zamarzniętej ziemi, z ziaren obumarły, rodzi się nowe życie. Tak samo jest w życiu człowieka, który musi odrzucić starą skorupę grzechu, by móc powstać do nowego życia w bliskości Boga, w Jego ramionach – w komunii z Nim. Bóg pierwszy tego pragnie. Tak bardzo, że umiera na krzyżu, by przyciągnąć wszystkich do siebie.
Znany ateista, który przez większość swego życia walczył z Bogiem, Kościołem, w ogóle z religią – Jean Paul Sartre – wyznał: “(…) pragnąłem Boga, dano mi Go, przyjąłem ów dar, nie pojmując żem go szukał. Nie zapuściwszy korzeni w moim sercu, wegetował czas jakiś, a potem umarł” (Słowa. Autobiografia, Warszawa 1968, 82).
Francuskiemu filozofowi wydawało się, że Bóg umarł. Kiedy jednak nadeszła godzina jego śmierci wtajemniczona osoba wyjęła, zaszytą w klapie marynarki, kartkę, na której były zapisane takie słowa: “Bóg milczy, ale we mnie wszystko woła do Boga i nie mogę o tym zapomnieć”.
Bóg nie milczy, Bóg nie umiera: On (…) z głośnym wołaniem i płaczem za dni ciała swego zanosi gorące prośby do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i został wysłuchany (…) nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał. A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają (Hbr 5,7-9).
On też z wysokości krzyża woła: Przyjdźcie do Mnie wszyscy, który utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię (Mt 11,28); Choćby grzechy wasze były czerwone jak szkarłat, nad śnieg wybieleją (Iz 1,18); A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie (J 12,32).
W obliczu zbliżającej się tajemnicy paschalnej warto zapytać:
- Jak wykorzystałem czas Wielkiego Postu?
- Czy godzę się na szerzącą się obojętnością religijną – bałwochwalstwem – zabobonami?
- Gdzie realizuje się najpełniej zapowiedź Jezusa: Przyciągnę wszystkich do siebie! (J 12,32)?
MÓDL SIĘ!
O Jezu, Ty uobecniasz nam to wszystko w Eucharystii. Zapraszasz nas do świętowania pokornej i ukrytej ekonomii Twojego wejścia w śmierć z miłości; do wysławiania daru Ducha Świętego, który rozlewa się z krzyża, oraz sprawowania tajemnicy zmartwychwstania i życia, która wypływa z Twojej ofiary. Naucz nas, Panie Jezu, przeżywać Eucharystię wedle Twojego Słowa i dostrzegać w znaku chleba i wina – Boga, który daje się w pełni swej miłości, i nasz dar dla Ciebie, w odpowiedzi na Twój dar, w łasce Ducha Świętego i przez wstawiennictwo Twojej Matki.
kard. C.M. Martini
ŻYJ SŁOWEM!
Wykorzystaj ostatnie dni Wielkiego Postu na dobre (sakramentalne) przygotowanie do przeżycia Triduum Paschalnego. Pomódl się o dobrą spowiedź dla swoich bliskich oraz tych, którzy dawno nie skorzystali z tego daru!
ks. Jan Kochel